Stakingen, brandalarm en 'resiecleren'

18 mei 2018 - Gent, België

Volgens mij is het alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven. Afgelopen weken waren druk, maar leuk. 
Ik heb voor het eerst les gegeven met EDI (expliciete directe instructie) een paar weken terug. Ik heb daar in het eerste half jaar van pabo 3 onderzoek naar gedaan en nu kon ik een aantal elementen toepassen in mijn klas. Doordat hun systeem zo anders is, kan ik niet zomaar de boel gaan omgooien. Een aantal van jullie denken nu: 'Huh? EDI?' Dus ik ga er ook niet te lang over door. Wat ik wel kan zeggen is dat ik het leuk vond om te merken dat de kinderen echt heel betrokken waren en ik van hun gezicht kon aflezen dat ze het leuk vonden.

Verder heb ik nog steeds geen afzuigkap in mijn kamer, wat er toe leidde dat het brandalarm afging tijdens het koken. Aardappeltjes bakken zorgt er nu eenmaal voor dat er veel rook vrijkomt. Dus mijn huisbazin had bezoek die avond en die kwamen met z'n allen de trap afgestormd met de vraag mededeling: 'Heb je je pan op het vuur laten staan of zo? en heb je je ramen wel openstaan?' 
Ja, al mijn ramen stonden open en nee, ik had geen pan op het vuur laten staan. Zucht. 

Afgelopen week werd er gestaakt tegen o.a. de pensioenleeftijd van 67. Het fijne weet ik er niet van, maar wat ik wel weet is dat het openbaar vervoer 5(!) dagen staakte. Hoe moest ik fatsoenlijk op stage komen dan? 
Dinsdag reed alles nog normaal.. maar woensdagochtend werd bekend dat de bus die ik normaal altijd neem elke 20 minuten zou rijden i.p.v. elke 6.. op zich geen probleem als je weet hoe laat de bussen dan rijden. Maar in België hebben ze geen zin om aangepaste reistijden te publiceren. Je moet dus maar naar het busstation lopen en wachten op de eerst volgende bus. Woensdag viel dat dus allemaal mee.. maar donderdag was een stukje erger. 's Ochtends vroeg om 7 uur wordt bekend gemaakt hoe vaak er een bus gaat. Mijn bus reed één keer in het half uur i.p.v. elke 6 minuten.. maar weer nergens tijden bekend. Ik kon op zijn laatst een bus nemen om 7.50 uur om op tijd te komen. Dus ik moest er in no time voor zorgen dat ik bij het busstation was en daar stond ik dan om 7.20 uur. Zo zou ik sowieso op tijd komen en dat was ik uiteindelijk ook.
Hopelijk houden die stakingen een keertje op, want daar zijn ze bij het openbaar vervoer wel goed in, hier in België.

Gister was er ook op school een 'feest' over de groene school die wij zijn. Gezamenlijk werd er een lied gezongen met alle kinderen van de school. Ik moest stiekem toch wel weer even lachen om het woord 'recycleren' (bij ons recyclen). De Belgen spreken dit namelijk uit als: re-sie-cle-ren. Geweldig toch? 
Daarna mochten de kleutertjes van het eerste kleuterklasje (in totaal zo'n 80 kinderen) een fietsparcours volgen met hun fiets op het plein en daarbij kwamen er ook ouders en opa's en oma's kijken. Die kids waren zo trots op hun fietskunsten!

De laatste weekjes zijn ingegaan. Het gaat super snel en dat vind ik ook wel jammer. Maar goed, aan alles komt een eind. Ik ga nog even genieten van mijn laatste weekjes.

Xx Nina 

3 Reacties

  1. Jan:
    18 mei 2018
    Ewa fakka!!
  2. Henriëtte:
    19 mei 2018
    tja, stakingen horen er nou eenmaal bij. Jammer dat het soms lastig wordt daardoor om normaal te kunnen functioneren ;)
    Fijn dat EDI werkte!
  3. Corien:
    22 mei 2018
    Fijn om te lezen dat je tijd daar snel gaat, dat is een goed teken! Geniet nog van de laatste tijd!