De eerste échte dag

7 februari 2018 - Gent, België

Mijn eerste dag in Gent nadat ik vorige week mijn sleutel heb opgehaald.
Voor mij start een ongelofelijk groot avontuur.. dat klasgenoten naar de andere kant van de wereld vliegen, heb ik alleen maar heel veel respect voor. Mijn heimwee overwinnen gaat voor mij het dichts bij huis. Toch een beetje zelfstandig worden.. ben tenslotte al 22. Toen ik 6 jaar geleden met Havo 4 op reisweek naar Praag ging, heb ik bijna heel de week niks gegeten. Ik heb nu toch al mooi mijn diner naar binnen gekregen! Ik ben al een stap verder dan toen!!

Maar goed, back to the point:
De bus stopt 3 minuten lopen van mijn kamer, elke 5 minuten. Als ik hier een keer een bus mis, hoef ik geen half uur in de kou te wachten. Even wennen is het wel, want ik zit eigenlijk gewoon in de grote stad. 10 minuutjes van het centrum met de bus, heerlijk. 
Ik moest natuurlijk ook even wat boodschappen doen. Ik kreeg het idee dat de sommige mensen hier in een soort van cocon leven.. ze zijn alleen gefocust op zichzelf en hebben totaal geen idee wat er in hun omgeving plaatsvindt.. geen hoi zeggen tegen iemand die je tegenkomt in hetzelfde winkel pad, zelfs geen glimlach, in het verkeer zien ze je niet, maar ook op straat kijkt niemand je aan. De meeste Nederlanders zijn veel opener en directer. Maar goed, dat is gewoon een kwestie van wennen denk ik. Want als het er echt op aan komt, zijn ze wel heel behulpzaam en lief. 
Het enige voordeel wat ik eruit heb kunnen halen daarvan, is het bezoek aan de rituals. Als ik Goes een rituals binnenloop word ik meteen achterna gezeten met bekertjes thee en met de vraag waar ik naar opzoek ben. 'Laat me met rust' denk ik dan vaak. Ik liep hier de rituals binnen en ze lieten me ook met rust. De thee stond er alleen: je mocht pakken, of niet. En als je hulp nodig had, dan kon je dat vragen. Kunnen we dat niet altijd invoeren, zoiets? lijkt me heerlijk. 

Vandaag heb ik ook Simona ontmoet, een Italiaans meisje die hier een half jaar komt studeren. Ik had haar leren kennen via de Facebook groep waar je kamers in Gent kon zoeken. Een ongelofelijk lief meisje die op dit moment nog een enorme cultuurshock aan het verwerken is. Is ook niet niks.. in je eentje een half jaar naar een (voor haar) vreemd land en vreemde stad. 
Vandaag blijf ik een nachtje over en dan keer ik morgen weer terug naar Nederland, voor een lang weekend. Mijn plan is om volgende week weer een paar dagen te gaan wennen. Dan start ik na de Belgische voorjaarsvakantie (20 feb) met mijn stage hier in Gent. Ik ben heel benieuwd hoe ik dat ga vinden!

Stay tuned,

xx

Nina



 

Foto’s

3 Reacties

  1. Tante Andrea:
    7 februari 2018
    Hoi Nina,

    Heel leuk om je reislog te lezen. Dapper hoor, dit avontuur! Moest heel erg terugdenken aan de tijd dat ik na de middelbare school zo nodig het huis uit moest naar de grote stad. Dat leek me wel wat! De hele zomervakantie meubeltjes opgeknapt, spulletjes verzameld, ik kon niet wachten. En toen was het echt zo ver.... gebracht door (o)pa en (o)ma naar het verre Rotterdam. Daar zat ik dan, net zoals jij nou. Ik weet hoe het voelt bedoel ik maar te zeggen. Maar je hebt al contacten, je hebt je stageplek en je zit niet eens zo ver weg...... en de weekends lekker naar huis. Maar er wat leuks van en geniet ervan!
  2. Jan:
    7 februari 2018
    Hee dochter!,
    Leuk geschreven....heb je vast van je vader ( ;))... Mooi en goed die openhartigheid...Veel succes!

    Je voader...
  3. Ilse:
    7 februari 2018
    Leuk om je hier te kunnen volgen, spannende tijd! Maar vergeet vooral niet te genieten, dít is de tijd waar je de rest van je leven met weemoed en heel veel liefde op terug kijkt! Xxx Ilse