De Belgische cocon en het Hollandse accent

Hallo allemaal (wat fijn dat je er bent),

Nu heb je dat liedje weer in je hoofd, dankzij mij.

Deze week heb ik vakantie. Ik koos ervoor om een paar daagjes naar Gent te gaan, om te wennen. Ik heb nog geen ritme, dus het is af en toe wel even zoeken wat ik ga doen, etc.
Gisteren heb ik eerst boodschappen gedaan (in een cocon, zoals de Belgen hier dat doen). Pas bij de kassa heb ik mijn eerste woorden uit mijn mond weten te krijgen. In de Albert Heijn waar ik werk, wordt júíst tegen ons gezegd: 'Begroet de klanten!' En gelijk heeft mijn baas.. komt veel vriendelijker over. De enige die wat tegen mij heeft gezegd was de zwerver voor de deur.. maar die wilde gewoon geld, daarom zei ze: 'daaaaaaaaaaaaaaaaag'. En ik was al in mijn Belgische cocon gekropen, dus ik zei niks terug.
Daarna heb ik met twee Italiaanse meisjes pizza gegeten en spraken we af met de buddy van één van de meisjes. Elke erasmusstudent is gekoppeld aan een Belgische buddy, zodat hij of zij de student een beetje kan helpen. Nadat we meer dan driekwartier in de kou hebben gewacht op de Korenmarkt, hebben we een cafeetje opgezocht. We praatten continu in het Engels. Ik had de behoefte niet om te zeggen tegen die jongen dat ik uit Nederland kwam, tot hij uiteindelijk aan Simona en mij vroeg: 'Where are you guys from' Hij wees naar mij en zei: 'You're from Holland, and you Simona?' Ik was stomverbaasd en zei: Huh, hoe weet jij dat nou? 'Ollanders herkent ge direct aan hun Engels accent.' Oke thanks doei. Was dat nou een compliment of niet? Geen idee. Het was een aardige jongen verder en erg behulpzaam voor de erasmusstudenten. 
Het was een heel gezellige avond, zeker voor herhaling vatbaar!

Vandaag met mijn vriendinnetje Elien afgesproken. Ik ken haar al 6 of 7 jaar en ze woont in Melle, dorp naast Gent. Eerst wat gewinkeld en daarna op een terrasje gezeten onder een warmtelamp. Haar vader was zo lief mij uit te nodigen voor het avondeten bij hun thuis. Daarna met de auto weer teruggekeerd naar mijn kamer. Het was nu ineens maar 10 km rijden naar 'huis' ipv 70 à 80. Heerlijk. Alleen word ik op de weg nog niet echt gewaardeerd heb ik het idee. Ze rijden hier bijna allemaal te hard. In Nederland kan ik me soms doodergeren aan langzaam rijdende mensen op de weg die je niet kunt inhalen.. en dan ergert mijn vader zich aan mijn gemopper (hè papa?) Sorry, dat heb ik van mama.. dat gemopper. Maar hier in België ergeren ze zich aan mij denk ik.. Ik houd me vaak braaf aan de snelheid.. omdat ik de weg hier niet ken (en zeker in het donker). Op het gebied van autorijden wil ik zoveel mogelijk Nederlands blijven. Voor de rest probeer ik mij zoveel mogelijk aan te passen.. en ik vind dat dat vrij goed lukt al, voor zo'n 3e nacht hier in mijn kamer. Ik ben erachter gekomen: als je de Belgen beter leert kennen, zijn het hele aardige en behulpzame mensen. 

Dinsdag start mijn stage en ik zie er eerlijk gezegd best wel tegenop. Niet zozeer op tegen de stage, maar de 4 nachten van huis. Dit is voor mij heel normaal.. want ookal ga ik 2 dagen ergens heen, dan vind ik dat ook lastig. Gelukkig komt Ellen, mijn zusje, volgende week donderdag naar hier en blijft de vierde nacht slapen om vervolgens op vrijdag te gaan shoppen. 
Ik ben heel benieuwd naar volgende week. Ik hoop in ieder geval 's avonds wat gespreksstof te hebben met eventueel wat mensen hier, of te bellen/skypen met mensen.

We gaan ervoor volgende week!

Stay tuned,

Nina