De vuurdoop..

Heyhey,

Deze week weer een nieuwe week, waarin me heb voorbereid op mijn eerste les die ik ga geven. Spannend wel!

Ik had verwacht dat mijn vuurdoop woensdag zou zijn (vandaag dus eigenlijk).. totdat mijn mentor dinsdag in de middagpauze een vergadering had die uitliep. Na de kinderen om 13.30 uur weer naar binnen te hebben gebracht (dat is serieus nog een hele reis door zo'n grote school), bleef mijn mentor maar weg. Ik had ze maar even aan het werk gezet door ze iets voor zichzelf te laten doen. Ondertussen ben ik naar de leerkracht van 4B gelopen om te vragen of ik ze kon laten verder werken aan het project waar ze mee bezig waren (dit stond ook op de planning). Dus ik had ineens mijn vuurdoop dinsdagmiddag al. Mijn mentor kwam pas rond kwart over 2 terug en was blij dat ik de kinderen al aan het werk had gezet. 

Woensdag
Mijn mentor had de kinderen 's ochtends even hun mappen laten ordenen. Dat ging gepaard met flink wat boosheid en irritatie van haar kant. Die kinderen zijn dan echt ineens muisjes en durven gewoon niks meer fout te doen. Ik was denk ik in huilen uitgebarsten moest mijn juf of meester zo tegen mij doen als ik 9 of 10 jaar was. Het verschil is gewoon dat wij het niet gewend zijn op die manier. Ik merk wel dat ze erg goed doordringt tot de kinderen en ze het daarna écht niet meer fout durven te doen. Gelukkig gaat het vaak ook gepaard met humor. Ja, dat kan mijn mentor wel, flauwe grapjes maken naar de kinderen wat wel werkt als ze tot hun door wil dringen.
Mijn les had ik heel goed voorbereid. Het lesgeven zelf vond ik absoluut niet zo spannend, maar meer het feit wat mijn mentor ervan ging vinden. Na de 10 uur pauze ben ik gestart met mijn les wiskunde. Het ging over breuken. De kinderen waren erg enthousiast, mede doordat ik veel materialen gebruikte om het te visualiseren (dat doet mijn mentor overigens ook). Mijn mentor zou tips opschrijven had ze gezegd. Nadat de les klaar was heb ik met de kinderen nog en afsluiting gedaan met breuken en magneten op het bord, een groot succes, want iedereen wilde wel even naar voren komen natuurlijk! Ik merkte gelijk dat dit tijdens een les niet vaak wordt gedaan, zo enthousiast dat ze waren.. echt super leuk!
En ja.. mijn accent blijft soms grappig bij de kinderen.. maar dat neem ik voor lief. Ik denk dan altijd: tien jaar geleden zat ik zelf nog op de basisschool en ik had net zo hard gelachen om bepaalde woorden als mijn juf of meester uit België zou komen destijds. 
Achteraf vroeg ik aan mijn mentor welke tips ze had opgeschreven.. ze zei: 'ah ja, niks eigenlijk, het was gewoon goed, écht heel goed. Ik ben halverwege je les ook gaan kopiëren, want ik voelde wel dat ik je even alleen kon laten, ik vertrouwde het wel.' Nou, een beter compliment kun je niet hebben na je eerste les.. in België. Ik was best 'bang' dat ze mijn manier van lesgeven niet fijn zou vinden, maar gelukkig is dat wel zo! Sommige dingen mogen dan toch echt heel anders verlopen in het Vlaamse onderwijs, mijn mentor is echt een top wijf! 

Ook heb ik vandaag eindelijk mijn onderbuurmeisje ontmoet, Nele. We kwamen toevallig tegelijk terug op onze kamer 's avonds. Zij studeert geneeskunde en is gewoon van 's ochtends vroeg tot 's avonds half 9 weg.. vandaar dat ik haar nog nooit heb gezien. Ze gaat de deur uit voor mij en komt terug als ik al een tijdje thuis ben.. behalve vanavond. Was leuk om haar even te spreken. Ze zei: 'klop gerust eens aan hoor, je mag gerust eens komen babbelen.' 

Morgen nog een dagje kleutertjes, met een nieuw thema over Pasen. Ben benieuwd! 

Stay tuned,

Kus Nina