Juf, ik vind dat die Nederlanders zo grappig praten

Week 2 van de minor is van start gegaan.

Ik krijg steeds een betere klik met de klas (4e leerjaar, groep 6) voor mijn gevoel. Zoals de Vlamingen zeggen: 'Ik heb mijn mijnen draai gevonden.'  De kinderen durven mij aan te spreken voor vragen e.d. en sommige kinderen noemen mij ook al Juf Nina. Dat klinkt niet heel bijzonder, maar ik vind van wel. Ik word door mijn mentor altijd 'de juf' genoemd en nooit bij naam. Vandaar dat ik het toch een beetje bijzonder vind :)

Ik blijf het onderwijssysteem hier op bepaalde gebieden bijzonder vinden. Kinderen hebben hier ongelofelijk veel eigen verantwoordelijkheid. Als je ziek bent geweest, moet je er nadien zelf voor zorgen dat al je achterlopen werk mee naar huis gaat en dat je dat thuis maakt. De juf kijkt het vervolgens na en vaak moet het gene dat verbeterd is, ook nog eens opnieuw mee naar huis om het opnieuw te maken.
Aan het gehoorzame gedrag kan ik wel wennen. Eén waarschuwing en je krijgt iedereen stil. Mijn mentor was vanmorgen een tijdje weg om een leerkracht te helpen en een jongen ging met zijn flesje lopen gooien. Ik ging naar hem toe om het flesje van hem af te pakken. Hij keek mij heel verschrikt aan alsof ik een eng monster was die hem kwam opeten en zei: 'neee neeee neeee neeeee neeeeee!' Dus ik zei: 'geef maar hier' en hij gaf zijn flesje en met een rood hoofd durfde hij niet meer te bewegen. 

Vandaag was er een meisje die naar mij toekwam en zei: 'Juf, ik vind dat Nederlanders altijd zo grappig praten.' Waarop haar vriendinnetje zei: 'Maar ik kan dat ook hoor' in het vloeiend Nederlands. En zo was ik het gespreksonderwerp van de dag voor die meisjes. Het ene meisje had de dag van haar leven, omdat iedereen haar Nederlandse accent zo grappig vond.

Les geven durf ik toe nu toe in het 4e leerjaar nog niet goed. Mijn mentor doet het zo ontzettend anders dan ik gewend ben, dat ik echt nog wel even tijd nodig heb om deze lessen te observeren. Ik hoef natuurlijk geen kopie te worden van haar, maar het moet ook niet zo zijn dat ik gewoon mijn eigen ding ga doen, zonder mezelf aan te passen. Ik heb er wel vertrouwen in dat het lesgeven op een gegeven moment wel gaat lukken..

Op donderdag, morgen dus, loop ik stage bij de kleuters, dus dat is weer even totaal anders. Ook daar kijk ik weer naar uit om daar morgen weer een dagje te staan! 

En als ik de tijd heb, probeer ik ook zoveel mogelijk nog af te spreken met contacten in het centrum. Ook dat lukt vrij goed nog elke week. En daar ben ik blij mee, al vind ik het soms ook niet erg om een avondje lekker alleen te zitten. 

Stay tuned

Nina